ΜΑΣ ΔΟΚΙΜΑΣΑΝ

Το αδυνάτισμα χρειάζεται 12 μήνες συντήρηση για να πετύχει #tromekala

tromekala

Αν θέλετε να χάσετε για πάντα τα περιττά σας κιλά, φροντίστε όταν τελειώσετε τη δίαιτά σας να ακολουθήσετε επί έναν χρόνο ένα πρόγραμμα συντήρησης, συνιστούν επιστήμονες από τη Δανία.

Σε μικρή μελέτη που πραγματοποίησαν ανακάλυψαν ότι τόσο καιρό χρειάζεται ο οργανισμός για να τροποποιήσει κατάλληλα το χημικό προφίλ του και να «μάθει» να αποδέχεται ως φυσιολογικό το νέο βάρος.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η δίαιτα δεν τελειώνει με το βάρος-στόχο αλλά πρέπει να συνεχιστεί έως ότου αποδεχθεί ο οργανισμός την απώλεια βάρους και αποτραπεί ο κίνδυνος να προσπαθήσει να την αντιστρέψει, όπως φυσιολογικά γίνεται έπειτα από μία περίοδο έλλειψης θερμίδων», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Σίνιε Σόρενσεν Τορέκοφ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.

Όπως εξηγούν η δρ Τορέκοφ και οι συνεργάτες της στην «Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Ενδοκρινολογίας» (EJE), στη μελέτη τους συμμετείχαν 20 υγιείς αλλά παχύσαρκοι εθελοντές οι οποίοι ακολούθησαν επί οκτώ εβδομάδες ένα πρόγραμμα αδυνατίσματος χαμηλών θερμίδων, με αποτέλεσμα να χάσουν το 13% του αρχικού σωματικού βάρους τους.

Στη συνέχεια μπήκαν σε ένα πρόγραμμα συντήρησης διαρκείας 52 εβδομάδων, που συμπεριλάμβανε συχνές επισκέψεις στον διαιτολόγο τους για να λαμβάνουν συμβουλές για τη διατροφή και τον τρόπο ζωής τους.

Σε περίπτωση που μεταξύ δύο επισκέψεων έπαιρναν λίγο βάρος, έπρεπε να αντικαθιστούν έως δύο γεύματα την ημέρα με ένα προϊόν αδυνατίσματος σε σκόνη για να το ξαναχάσουν.

Πριν από την αρχική απώλεια βάρους, αμέσως μετά το τέλος της περιόδου αδυνατίσματος και στο τέλος της περιόδου συντήρησης οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε αναλύσεις αίματος δύο φορές: όταν ήσαν νηστικοί και μετά την κατανάλωση φαγητού.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσοι στ’ αλήθεια κατάφεραν να διατηρήσουν την απώλεια βάρους για ένα έτος, είχαν δραματικές αλλαγές στα επίπεδα των χημικών ουσιών που ρυθμίζουν την όρεξη.

Στην πραγματικότητα, ήταν σημαντικά αυξημένα τα επίπεδα δύο ορμονών οι οποίες καταστέλλουν την όρεξη (της GLP-1 και της PYY) και εντός των φυσιολογικών ορίων εκείνα μιας άλλης (γκρελίνη) που ανοίγει την όρεξη.

Οι αλλαγές αυτές σημαίνουν ότι μετά τους 12 μήνες της συντήρησης είχε ενταθεί το αίσθημα κορεσμού της πείνας τους και είχε επανέλθει στο φυσιολογικό το αίσθημα της πείνας.

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι το αίσθημα της πείνας είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε πολλούς παχύσαρκους ανθρώπους και γι’ αυτό θέλουν συνέχεια να τρώνε, ενώ αντιθέτως τα επίπεδα της GLP-1 είναι μειωμένα και έτσι υπολειτουργεί αυτό το «φρένο» της όρεξης.

Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι με επιμονή και υπομονή η κατάσταση αυτή μπορεί να αντιστραφεί, και ο οργανισμός να μάθει να παράγει σε υγιή επίπεδα τις ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη, λένε οι ερευνητές.

Πηγή : Web Only


Η αύξηση του βάρους μπορεί να αλλάζει την προσωπικότητα

eat-more-

Η αύξηση του σωματικού βάρους μπορεί να επηρεάζει και την προσωπικότητά μας, κάνοντας μας πιο παρορμητικούς και πιο αδύναμους μπροστά στους πειρασμούς, αναφέρουν επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.

Σε δεκαετή μελέτη που πραγματοποίησαν με περισσότερους από 1.900 κατοίκους της Βαλτιμόρης, ανακάλυψαν πως όσοι παρουσίασαν αύξηση του σωματικού βάρους τους κατά τουλάχιστον 10% έδειξαν να αλλάζουν και ως άνθρωποι.

Στη πραγματικότητα, είχαν λιγότερη δύναμη να κάνουν δίαιτα, έγιναν πιο παρορμητικοί και υπέκυπταν πολύ πιο εύκολα στους διατροφικούς πειρασμούς σε σύγκριση με όσους είχαν διατηρήσει σταθερό το βάρος τους.

Η μελέτη έδειξε ακόμα πως καθώς πάχαιναν, γίνονταν ολοένα πιο αμήχανοι και αναποφάσιστοι.

Αν και η περίσκεψη είναι ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που τείνει να αυξάνεται καθώς μεγαλώνουμε, η αύξησή της ήταν διπλάσια στους εθελοντές που πάχυναν, γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Psychological Science», την οποία εκδίδει η Εταιρεία Ψυχολογικής Επιστήμης (APS) των ΗΠΑ.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτές οι αλλαγές στην προσωπικότητα είναι το επακόλουθο των αρνητικών σχολίων που εισπράττουν όσοι παχαίνουν από φίλους, συγγενείς, γνωστούς ή/και αγνώστους.

«Το βάρος είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, που επηρεάζει έντονα τον ψυχισμό των ανθρώπων», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Αντζελίνα Σάτιν, η οποία πραγματοποίησε τη μελέτη σε συνεργασία με ερευνητές από τα Εθνικά Ιδρύματα Υγείας (ΝΙΗ) των ΗΠΑ.

«Εφ’ όσον σώμα και ψυχή είναι αλληλένδετα, η αλλαγή του ενός λογικά αλλάζει και το άλλο – και αυτό δείχνουν τα ευρήματά μας», πρόσθεσε.

Οι ερευνητές επισημαίνουν στο άρθρο τους πως τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ακόμα ότι όσοι παχαίνουν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πάρουν κι άλλο βάρος, εξαιτίας των αλλαγών στην προσωπικότητά τους.

«Όσοι υποκύπτουν στους πειρασμούς σήμερα, μπορεί να ελαττώνουν την ικανότητά τους να αντιστέκονται σε αυτούς αύριο, κινδυνεύοντας έτσι να παχύνουν μελλοντικά ακόμα περισσότερο», καταλήγουν.

 

Πηγή : Web Only


Το νερό δεν αυξάνει τις καύσεις των θερμίδων

Drinking-Water

Όσοι πίνουν άφθονο νερό πριν από το φαγητό μπορεί να διαπιστώνουν ότι χάνουν βάρος, αλλά αυτό δεν οφείλεται στο ότι το νερό διεγείρει την καύση θερμίδων, αναφέρουν επιστήμονες από την Ελβετία.

Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με 16 άνδρες, ηλικίας 20-30 ετών, ανακάλυψαν πως έπειτα από την κατανάλωση 500 ml αποσταγμένου ή μεταλλικού νερού οι καύσεις τους αυξάνονταν οριακά ή καθόλου.

Συνεπώς, «το νερό δεν προκαλεί θερμογένεση», ξεκαθάρισαν η δρ Ναταλί Σαριέρ από το Πανεπιστήμιο του Fribourg, και οι συνεργάτες της, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Παχυσαρκίας, το οποίο διεξάγεται στο Λίβερπουλ.

Η συμβολή του νερού στο αδυνάτισμα, πιθανώς οφείλεται σε άλλες δυνητικές επιδράσεις του, όπως ο κορεσμός της πείνας, πρόσθεσε η δρ Σαριέρ.

Όπως εξήγησαν οι ερευνητές, οι προγενέστερες μελέτες επί του θέματος είχαν αντιφατικά ευρήματα, καθώς άλλες έδειχναν πως το νερό δεν καίει θερμίδες και άλλες ότι αυξάνει τις καύσεις έως 30%.

Οι ερευνητές αναρωτήθηκαν εάν αυτές οι διαφοροποιήσεις οφείλονται στα διαφορετικά είδη νερού που χρησιμοποιήθηκαν στις διάφορες μελέτες, δεδομένου ότι ορισμένα συστατικά του νερού (ιχνοστοιχεία, άλατα κ.τ.λ.) θα μπορούσαν να επηρεάζουν την θερμογένεση.

Έτσι, αποφάσισαν να ελέγξουν κατ’ αρχήν τις επιδράσεις του καθαρού, αποσταγμένου νερού στις καύσεις των 16 εθελοντών τους, υποβάλλοντάς τους σε ειδικές μετρήσεις εν όσω κάθονταν ακίνητοι στο εργαστήριό τους.

Η κατανάλωση του αποσταγμένου νερού φάνηκε να αυξάνει οριακά τις καύσεις (μόλις 2%), ποσοστό το οποίο δεν ήταν στατιστικά σημαντικό.

Στη συνέχεια, τους ζήτησαν να πιουν το μεταλλικό νερό και επανέλαβαν τις εξετάσεις. Αυτή τη φορά η αύξηση των καύσεων ήταν 5,8% – μία στατιστικά σημαντική, αλλά και πάλι πολύ μικρή αύξηση, ώστε να μπορέσει από μόνη της να οδηγήσει σε μείωση του σωματικού βάρους.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η κατανάλωση νερού ασκεί οριακή ή καμία επίδραση στην ενεργειακή δαπάνη σε κατάσταση ηρεμίας», ήταν το συμπέρασμα των ερευνητών.

Πηγή : Web Only


«…κι από αύριο δίαιτα.»

diet_tomorrow_compressed_sm

«…κι από αύριο δίαιτα.». Όλοι μας έχουμε ολοκληρώσει κατά καιρούς, τη φράση μας με τις παραπάνω λέξεις. Ιδιαίτερα δε σε ημέρες εορτών, όπου το ένα πλούσιο γεύμα, διαδέχεται το άλλο. Και πως ν’ αντισταθεί κανείς σε τόσους πειρασμούς ! Όλοι ξεχνούν τα λίγα παραπάνω κιλά, την δίαιτα που είχαν αρχίσει λίγο καιρό πριν, ακόμη και προβλήματα υγείας έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Την επόμενη ημέρα όμως, αρχίζει ο πανικός ! Έχοντας συνειδητοποιήσει τα ατελείωτα λάθη, ψάχνουμε για την ταχύτερη λύση, που θα μας επαναφέρει στα φυσιολογικά μας επίπεδα. Οι πιο ψύχραιμοι και όσοι είχαν πάρει την απόφαση να οργανώσουν τη διατροφή τους, πιθανώς να επιλέξουν συστηματική διαιτολογική παρακολούθηση. Κάποιοι άλλοι θα καταφύγουν σε βεβιασμένες επιλογές, οι περισσότερες εκ των οποίων μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού μας.

 

Θα ήθελα να σταθούμε στη επιλογή της «απεργίας πείνας», με τη μεταφορική της βέβαια έννοια. Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει πως εάν την επόμενη μιας ημέρας γεμάτης παρασπονδίες, «αδειάσει» το διαιτολόγιο του, θα ισορροπήσει τα πράγματα. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές, που ακόμη και ειδικοί εμφανίζονται σε ΜΜΕ και προτρέπουν τον κόσμο να καταναλώσει για παράδειγμά μόνο φρούτα ή κάτι παρόμοιο, μετά από μια ημέρα με πολλές υπερβάσεις. Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο είναι εντελώς λάθος και απλώς θα καταφέρουμε να διπλασιάσουμε τα λάθη μας (ημέρα παρασπονδιών + ημέρα υποσιτισμού).

Τι θα συμβεί λοιπόν εάν ακολουθήσουμε ένα εξαιρετικά μειωμένο διαιτολόγιο την επόμενη ημέρα;

  • Απώλεια μυϊκής μάζας.
  • Απώλεια υγρών (αφυδάτωση).
  • Πτώση μεταβολικού ρυθμού.
  • Ελάχιστη απώλεια λιπώδους ιστού.

Αυτά είναι μόνο τα βασικά σημεία. Θα χαθεί μυϊκή μάζα, διότι ο οργανισμός θα διαπιστώσει μεταξύ άλλων και έλλειψη γλυκόζης και θα διασπάσει το μυϊκό ιστό προσπαθώντας να βρει υποκατάστατα. Αυτή η διάσπαση θα συνοδευτεί από παράλληλη απώλεια υγρών, τα οποία δεν μπορούν αντικατασταθούν εύκολα. Αυξάνοντας μόνο την κατανάλωση υγρών, θα πετύχουμε απλώς να αυξήσουμε τον όγκο των ούρων. Πολύ φυσιολογικά, θα ακολουθήσει μία σταδιακή πτώση του μεταβολικού ρυθμού, η εξέλιξη της οποίας, θα εξαρτηθεί από το μέγεθος του υποσιτισμού και τη διάρκεια του. Εάν στη διάρκεια αυτού του φαινομένου, προκύψει απώλεια βάρους, θα πρόκειται για απώλεια άπαχης μάζας και όχι λιπώδους ιστού. Το πρόβλημα δεν θα σταματήσει εκεί. Όπως είναι λογικό και έχοντας πια ένα χαμηλότερο επίπεδο μεταβολικού ρυθμού, η απώλεια βάρους θα είναι δυσκολότερη. Η βαθμός δυσκολίας, αλλά και ο χρόνος που θα απαιτηθεί για την ανασυγκρότηση του ατόμου, θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες όπως είναι η ηλικία, οι διατροφικές συνήθειες, το ιστορικό του ατόμου κλπ.   Ήταν μία συνοπτική προσέγγιση του ζητήματος, αλλά αρκετή για να κατανοήσουμε το μέγεθος του σφάλματος. Μετά λοιπόν από διατροφικές υπερβάσεις, θα πρέπει να συνεχίζουμε εξατομικεύοντας και όχι κατακρεουργώντας το διαιτολόγιο μας.