ΜΑΣ ΔΟΚΙΜΑΣΑΝ

Τα τεχνητά γλυκαντικά ανοίγουν την όρεξη

tromekala

Η συστηματική κατανάλωση τροφίμων και ροφημάτων με τεχνητά γλυκαντικά μπορεί να αλλάζει ορισμένους μοριακούς μηχανισμούς στον εγκέφαλο, εντείνοντας το αίσθημα της πείνας, αναφέρουν επιστήμονες από την Αυστραλία.

Τα ευρήματα αυτά, που προέρχονται από έρευνα στο εργαστήριο, εξηγούν εκείνα προγενέστερων μελετών σε ανθρώπους οι οποίες είχαν δείξει πως όσοι καταναλώνουν λάιτ τρόφιμα και ροφήματα δεν έχουν «ανοσία» στην παχυσαρκία.

Υποδήλωνουν επίσης ότι είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι τα τεχνητά γλυκαντικά δεν επηρεάζουν τους μηχανισμούς ρύθμισης της όρεξης και την αντίληψη της γεύσης, λένε οι ερευνητές.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Cell Metabolism», πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Κέντρου Charles Perkins του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ και του Ινστιτούτου Ιατρικής Έρευνας Garvan, οι οποίοι μελέτησαν τα «μυγάκια» των φρούτων (δροσόφιλες).

Οι ερευνητές έδιναν επί μέρες στα μυγάκια διατροφή πλούσια σε συνθετικό γλυκαντικό σουκραλόζη, διαπιστώνοντας ότι στην αρχή δεν τα επηρέαζε ιδιαίτερα.

Έπειτα από πέντε μέρες όμως, τα έντομα είχαν αρχίσει να τρώνε περισσότερο και έγιναν υπερκινητικά, ενώ έδειχναν να έχουν γίνει πολύ πιο ευαίσθητα στα σάκχαρα των τροφίμων αφού τα αποζητούσαν επίμονα.

«Συμπεριφέρονταν σαν να μην είχαν φάει τίποτα, όταν στην πραγματικότητα δεν σταματούσαν να τρώνε» δήλωσε χαρακτηριστικά ο επιβλέπων ερευνητής δρ Γκρεγκ Νίλι, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ. «Μάλιστα έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στα τρόφιμα που εκ φύσεως έχουν γλυκιά γεύση, αυξάνοντας κατά 30% την κατανάλωση θερμίδων από αυτά».

Περαιτέρω έρευνες έδειξαν ότι αυτό οφειλόταν στο ότι το τεχνητό γλυκαντικό είχε αυξήσει την αντίληψη της γλυκιάς γεύσης στα έντομα.

«Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν πως όταν διαταράσσεται συνεχώς η ισορροπία της γλυκιάς γεύσης έναντι των θερμίδων στην ημερήσια διατροφή, ο εγκέφαλος αναπροσαρμόζεται και αυξάνει την ολική κατανάλωση θερμίδων», τόνισε ο δρ Νίλι.

Και κατέληξε: «Πολλές προγενέστερες μελέτες σε ζώα και ανθρώπους έχουν δείξει ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της χρόνιας κατανάλωσης τεχνητών γλυκαντικών και της μεταβολικής απορύθμισης, αλλά έως τώρα ήταν άγνωστοι οι υπαίτιοι μηχανισμοί.

»Η μελέτη μας είναι η πρώτη που υποδεικνύει έναν πιθανό αιτιολογικό μηχανισμό, ο οποίος εδρεύει στον εγκέφαλο».

Πηγή : Web Only


Video:5 μύθοι για την ζάχαρη


Τα τεχνητά γλυκαντικά αυξάνουν το «ζάχαρο»

tromekala

Τα τεχνητά γλυκαντικά μπορεί να αλλάζουν τον μεταβολισμό και να αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα – τουλάχιστον στα ποντίκια και σε μερικούς ανθρώπους, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Οι ερευνητές από το Ισραήλ που την πραγματοποίησαν εκτιμούν πως οι επιδράσεις αυτές οφείλονται στην αλληλεπίδραση των γλυκαντικών με τα φυσιολογικά βακτήρια του εντέρου.

Ωστόσο σπεύδουν να διευκρινίσουν πως τα ευρήματά τους δεν σημαίνουν ότι είναι καλύτερα να τρώει κανείς ζάχαρη αντί για τεχνητά γλυκαντικά.

Η όλη έρευνα, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature», έδειξε πως ομάδα ποντικιών που έπιναν νερό εμπλουτισμένο με τεχνητά γλυκαντικά, εκδήλωσαν πολύ σύντομα ανοχή στη γλυκόζη – μία διαταραχή που αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου εμφάνισης τύπου 2 διαβήτη.

Το νερό των ζώων ήταν εμπλουτισμένο με σακχαρίνη, σουκραλόζη ή ασπαρτάμη, και σε δόσεις αντίστοιχες με αυτές που συνιστώνται για τους ανθρώπους.

Ειδικά τεστ έδειξαν ότι τα τεχνητά γλυκαντικά άλλαξαν την ισορροπία της εντερικής χλωρίδας, δηλαδή των βακτηρίων στο έντερο των ζώων. Όταν, όμως, οι ερευνητές τους χορήγησαν αντιβιοτικά για να καταστείλουν τα βακτήρια που είχαν αυξηθεί, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους επανήλθαν στο φυσιολογικό.

Οι επιστήμονες πραγματοποίησαν στη συνέχεια ανάλογη μελέτη σε σχεδόν 400 εθελοντές, διαπιστώνοντας πως η εντερική χλωρίδα σε όσους κατανάλωναν τεχνητά γλυκαντικά ήταν διαφορετική από εκείνη όσων κατανάλωναν ζάχαρη.

Επιπλέον, ζήτησαν από επτά εθελοντές που δεν κατανάλωναν τεχνητά γλυκαντικά, να προσθέσουν στην διατροφή τους σακχαρίνη. Μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα, οι τέσσερις από αυτούς είχαν αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και αλλαγές στην σύσταση της εντερικής χλωρίδας τους.

«Τα τεχνητά γλυκαντικά εισήχθησαν στην διατροφή μας με σκοπό να μειώσουν την πρόσληψη θερμίδων και να εξομαλύνουν τα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου), δίχως να υπονομεύσουν την ανάγκη των ανθρώπων για γλυκίσματα», γράφουν ο δρ Έραν Ελινάβ, από το Ινστιτούτο Επιστημών Weizmann και οι συνεργάτες του.

«Τα ευρήματά μας, όμως, υποδηλώνουν ότι ενδέχεται να έχουν συμβάλλει στην ίδια επιδημία (της παχυσαρκίας) που επρόκειτο να καταπολεμήσουν».

Πηγή : tanea.gr


Οι 10 Πλουσιότερες Σε Σίδηρο Τροφές

pasantempos

Ο Ποπάι λαμβάνει το πολύτιμο αυτό μέταλλο, τον σίδηρο, από το σπανάκι και αποκτά αμέσως δύναμη. Αν, όμως, το σπανάκι δεν είναι και από τις αγαπημένες σας τροφές, δείτε τι άλλο μπορείτε να καταναλώσετε, ώστε να αυξήσετε την πρόσληψή του μέσω της διατροφής σας.

 

Ένα από τα πιο σημαντικά μέταλλα, ο σίδηρος, είναι εξαιρετικά ουσιώδης για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού μας, αφού μεταφέρει οξυγόνο σε όλα τα μέρη του σώματος. Μια μικρή έλλειψή του μπορεί να προκαλέσει αναιμία (και κατά συνέπεια κούραση και αδυναμία), ενώ η χρόνια έλλειψή του μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια κάποιου οργάνου.

Από την άλλη και η υπερβολή δεν κάνει καλό, αφού η υπερβάλλουσα λήψη σιδήρου μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή βλαβερών ελεύθερων ριζών και να επηρεάσει το μεταβολισμό, προκαλώντας ζημιά σε βασικά ζωτικά όργανα, όπως την καρδιά και το συκώτι. Παρ’ όλ’ αυτά, επειδή το σώμα μας έχει τη δυνατότητα να ρυθμίζει την πρόσληψη σιδήρου, η υπερβολική δόση δεν είναι και τόσο συχνό φαινόμενο και προκύπτει κυρίως μέσω συμπληρωμάτων – από τις φυσικές πηγές, όπως αυτές που αναφέρουμε παρακάτω δεν υπάρχει κίνδυνος.

Πρέπει ακόμη να θυμάστε πως αν και ο σίδηρος απορροφάται καλύτερα από ζωικές πηγές, όπως το κρέας, όταν προέρχεται από φυτικές ρυθμίζεται καλύτερα από τον οργανισμό, προκαλώντας λιγότερη ζημιά στο σώμα. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη σιδήρου σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα είναι 18 mg και μπορείτε να τη φτάσετε, καταναλώνοντας συστηματικά τροφές από την παρακάτω λίστα, που υπόσχονται να τροφοδοτήσουν με αρκετό σίδηρο τον οργανισμό σας.

Αποξηραμένα βερίκοκα: Μπορούν να αποτελέσουν σνακ είτ

ε μόνα τους, είτε να δώσουν γεύση και χρώμα μέσα στη σαλάτα, παρέχοντας στον οργανισμό μας βιταμίνη Α, κάλιο, αλλά και 7,5 mg σιδήρου ανά φλιτζάνι, καλύπτοντας το 42% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης.

Αποξηραμένα βότανα: Η χρήση τους για ιατρικούς λόγους είναι απεριόριστη και από τα θρεπτικά τους συστατικά δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και ο σίδηρος. Το αποξηραμένο θυμάρι περιέχει τον περισσότερο σίδηρο απ’ όλα, με 124 mg στα 100 γραμμάρια ή 3,7 mg ανά κουταλιά της σούπας (21% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης), ενώ ακολουθεί ο αποξηραμένος μαϊντανός με 11% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης ανά κουταλιά της σούπας, ο αποξηραμένος δυόσμος με 10% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης ανά κουταλιά της σούπας και στη συνέχεια, η ρίγανη, το μαύρο πιπέρι, η μαντζουράνα, ο αποξηραμένος άνηθος, ο αποξηραμένος βασιλικός, το δενδρολίβανο κ.ά., που φτάνουν στο 5% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης ανά κουταλιά.

Κακάο και σοκολάτα: Ευτυχώς για τους λάτρεις του γλυκού, η σοκολάτα τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ολοένα και αυξανόμενα οφέλη, με τη μαύρη έκδοσή της να υπερτερεί έναντι της γάλακτος. Και ειδικά όσον αφορά το σίδηρο, η καθαρή σκόνη κακάο χωρίς λίπη, γάλα ή ζάχαρη είναι αυτή που παρέχει τον περισσότερο σίδηρο φτάνοντας τα 36 mg στα 100 γραμμ. ή 1,8 mg ανά κουταλιά σκόνης κακάο που αντιστοιχεί στο 10% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης. Η σοκολάτα χωρίς γλυκαντικά που χρησιμοποιείται στα γλυκά περιέχει 17,4 mg σιδήρου στα 100 γραμμ. ή 23 mg ανά φλιτζάνι, ενώ οι γλυκές σοκολάτες γάλακτος μας παρέχουν περίπου 2,4 mg σιδήρου στα 100 γραμμ., δηλαδή περίπου 1 mg (6% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) στα 40 γραμμάρια σοκολάτας.

Συκώτι: Αποτελεί μια πλούσια σε βιταμίνες τροφή και έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το συνιστούσαν οι γιατροί σαν φάρμακο για την αναιμία και σαν συμπλήρωμα στις εγκυμονούσες. Συγκεκριμένα, το φουά γκρα περιέχει τον περισσότερο σίδηρο με 30,5 mg ανά 100 γραμμάρια ή 13,4 mg ανά μερίδα συκωτιού. Δεύτερο έρχεται το χοιρινό συκώτι με 17,9 mg στα 100 γραμμάρια ή 15,2 mg στα 85 γραμμάρια και ακολουθεί το συκώτι κοτόπουλου που φτάνει το 72% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης στα 100 γραμμάρια, το συκώτι γαλοπούλας (67% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης), το συκώτι αρνιού (57% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) και το βοδινό συκώτι (36% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης στα 100 γραμμάρια).

Στρείδια, μύδια: Τα οστρακοειδή εν γένει μπορούν να καταναλωθούν τόσο ωμά, όσο και στον ατμό, τηγανητά ή σε σούπα, ενώ θεωρούνται και άκρως αφροδισιακή τροφή για όσους θέλουν να την προσθέσουν σε ένα ρομαντικό δείπνο. Έτσι, όχι μόνο θα απολαύσουν τις αφροδισιακές τους ιδιότητες, αλλά θα αυξήσουν και την πρόσληψη σιδήρου σε σημαντικά ποσοστά, αφού τα έξι μετρίου μεγέθους στρείδια παρέχουν στον οργανισμό 5 mg σιδήρου (28% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) και τα μύδια 5,7 mg στα 85 γραμμάρια.

Πασατέμπος (σπόροι κολοκύθας): Δημοφιλείς στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Ασία, οι σπόροι κολοκύθας περιέχουν 20,7 mg σιδήρου ανά φλιτζάνι (δηλαδή το 115% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) και 4,2 mg (23% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) σε περίπου 30 γραμμάρια σπόρων. Συν του ότι εκτός από το θέμα του σιδήρου, ο πασατέμπος περιέχει πολύτιμα λιπαρά οξέα που ευεργετούν την καρδιά, ενώ είναι πλούσιος σε φυλλικό οξύ και φυτικές ίνες.

Ταχίνι και σουσάμι: Το ταχίνι προέρχεται από το σουσάμι και τα δύο είναι πολύ ευεργετικά για τον οργανισμό, αφού προστατεύουν από τη δράση των ελεύθερων ριζών, μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αθηροσκλήρωσης, ενώ είναι πλούσια σε σίδηρο. Το σουσάμι περιέχει 4,1 mg (23% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) στα 30 γραμμάρια, ενώ το ταχίνι παρέχει 1,3 mg σιδήρου (7% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) σε μια κουταλιά της σούπας.

Χαβιάρι: Μάλλον το χαβιάρι δεν αποτελεί συχνά μέρος της διατροφής σας, παρ’ όλ’ αυτά όποτε έχετε την ευκαιρία να το φάτε, μην ξεχνάτε ότι η περιεκτικότητά του σε σίδηρο ανά 30 γραμμάρια είναι 3,3 mg (19% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης) ή ανά κουταλιά της σούπας 1,9 mg.

Λιαστή ντομάτα: Νόστιμη, λαχταριστή και ό,τι πρέπει για να εμπλουτίσετε το σάντουιτς ή την σάλτσα στα ζυμαρικά σας, η λιαστή ντομάτα αποτελεί επίσης μια από τις πλούσιες πηγές σιδήρου που δεν φανταζόσασταν. Ένα φλιτζάνι λιαστές ντομάτες θα σας χαρίσει 4,9 mg σιδήρου (27% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης), ενώ ένα κομμάτι μονάχα περιέχει 0,2 mg, δηλαδή 1% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης.

Ηλιόσπορος: Αποτελεί τη νούμερο 1 πηγή βιταμίνης Ε, αλλά και καλή πηγή θειαμίνης και μαγνησίου. Ταυτόχρονα, ο σίδηρος που βρίσκουμε στον ηλιόσπορο φτάνει τα 7,4 mg ανά φλιτζάνι, καλύπτοντας το 41% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης.

Πηγή: clickatlife.gr


Το αλκοόλ μάς παχαίνει περισσότερο απ’ όσο η ζάχαρη

Man-drinks-alcohol-006

Όσοι θέλουν να χάσουν βάρος καλό είναι να ελέγξουν πόσο αλκοόλ πίνουν, διότι είναι το δεύτερο πιο παχυντικό συστατικό της διατροφής μας έπειτα από τα λίπη, αναφέρουν ειδικοί από το Παγκόσμιο Ταμείο Έρευνας του Καρκίνου (WCRF).

Όπως ανακοίνωσαν, το αλκοόλ αντιπροσωπεύει το 10% των ημερήσιων θερμίδων που καταναλώνουν όσοι πίνουν συστηματικά. Και αυτό, διότι ανά γραμμάριο παρέχει 7 θερμίδες, όταν τα λίπη παρέχουν 9 θερμίδες.

Αντίστοιχα, οι πρωτεΐνες και οι υδατάνθρακες (συμπεριλαμβανομένης της ζάχαρης) παρέχουν 4 θερμίδες ανά γραμμάριο, ενώ οι φυτικές ίνες είναι οι πιο «ελαφρές» απ’ όλα τα συστατικά καθώς παρέχουν μόλις 2 θερμίδες ανά γραμμάριο.

Έτσι, όταν κάποιος πίνει ένα μεγάλο ποτήρι κρασί (250 ml), προσλαμβάνει τις ίδιες 178 θερμίδες που θα κατανάλωνε τρώγοντας δύο μπισκότα σοκολάτας – και για να τις κάψει, θα πρέπει να περπατήσει με γρήγορο βήμα επί 32 λεπτά.

Αντίστοιχα, αν πιει δύο ποτηράκια κρασί των 175 ml το καθένα, θα προσλάβει 248 θερμίδες και θα χρειαστεί 52 λεπτά περπάτημα με γρήγορο βήμα για να τις κάψει.

Εάν, συνεπώς, πίνει συστηματικά πάνω από δύο ποτήρια αλκοόλ, μοιραία θα παχύνει.

Σε αντίθεση, όμως, με τα άλλα τρόφιμα, τα οινοπνευματώδη ποτά έχουν ελάχιστη έως μηδενική θρεπτική αξία, γι’ αυτό είθισται να αποκαλούνται «ροφήματα κενών θερμίδων».

Το πρόβλημα – σύμφωνα με το WCRF – είναι πως όσοι κάνουν δίαιτα και μετρούν τις θερμίδες τους, ξεχνούν ή αγνοούν αυτές του αλκοόλ.

«Πρόσφατες μελέτες έδειξαν πως ο κόσμος δεν ξέρει πόσες θερμίδες παρέχει κάθε ποτό και έτσι δεν τις συμπεριλαμβάνει στους υπολογισμούς που κάνει για την ημερήσια πρόσληψη θερμίδων», δήλωσε η κυρία Κέιτ Μεντόζα, επικεφαλής Πληροφόρησης για την Υγεία του WCRF.

«Επειδή όμως το αλκοόλ έχει εξαιρετικά πολλές θερμίδες, ο περιορισμός του μπορεί να συμβάλλει στον έλεγχο του σωματικού βάρους και στο αδυνάτισμα», πρόσθεσε.

Ένα άλλο όφελος στη λελογισμένη κατανάλωσή του είναι η προστασία από τον καρκίνο, καθώς η κατάχρηση αλκοόλ σχετίζεται με τους καρκίνους του μαστού, του παχέος εντέρου, του στόματος και του ήπατος.

Εάν δεν θέλετε να κόψετε εντελώς το ποτό, μπορείτε να το περιορίσετε πίνοντας σε μικρότερα ποτήρια, αραιώνοντάς το με το σόδα ή λάιτ αναψυκτικά, εναλλάσσοντας αλκοολούχα ποτά με αναψυκτικά και αφήνοντας μία-δύο μέρες την εβδομάδα δίχως να πίνετε διόλου.

Για να ενημερώσει το κοινό για τις θερμίδες του αλκοόλ, το WCRF δημιούργησε έναν Μετρητή Θερμίδων Αλκοόλ, που δείχνει περίπου πόση άσκηση απαιτείται για να κάψει κάποιος τις θερμίδες που καταναλώνει από το αλκοόλ.

Οι επίσημες συστάσεις για διαφύλαξη της υγείας είναι 3-4 μερίδες αλκοόλ την ημέρα για τους άνδρες και 2-3 μερίδες για τις γυναίκες. Κάθε μερίδα είναι περίπου μισό ποτό. Έτσι, ένα ποτηράκι κρασί των 175 ml ισούται με δύο μερίδες, ενώ ένα μεγάλο ποτήρι των 250 ml ισούται με τρεις μερίδες.

Όσοι υπερβαίνουν αυτές τις καταναλώσεις, ιδίως εάν το παρακάνουν, καλό είναι να παραμένουν εν συνεχεία χωρίς αλκοόλ επί 48 ώρες, ούτως ώστε να διαφυλάξουν την υγεία τους, λένε οι ειδικοί.

Πηγή : Web Only


Η Φρουκτόζη «Πυροδοτεί» Την Υπερφαγία

sugar

Απεικονιστική μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ότι οδηγεί σε αλλαγές στον εγκέφαλο που συνδέονται με υπερκατανάλωση τροφής.

Μήπως το μυαλό σας είναι μόνο στη ζάχαρη (κυριολεκτικώς); Ερευνητές του Πανεπιστημίου Γέιλ χρησιμοποίησαν απεικονιστικές τεχνικές και έδειξαν για πρώτη φορά ότι η φρουκτόζη, ένα είδος ζάχαρης που «κυριαρχεί» σε πλήθος – κυρίως επεξεργασμένων – τροφίμων μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στον εγκέφαλο τέτοιες ώστε να οδηγεί σε υπερκατανάλωση τροφής.

 

  • Η φρουκτόζη δεν οδηγεί σε κορεσμό όπως η γλυκόζη

Όπως συγκεκριμένα αναφέρουν οι ερευνητές μέσα από μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας (JAMA), μετά την κατανάλωση φρουκτόζης δεν καταγράφεται στον εγκέφαλο το αίσθημα του κορεσμού όπως συμβαίνει μετά την κατανάλωση γλυκόζης.

Πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι η μελέτη ήταν μικρού εύρους – περιελάμβανε μόνο 20 άτομα – και δεν αποδείκνυε ότι η φρουκτόζη ή ο «συγγενής» της, το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη που χρησιμοποιείται κατά κόρον από τη βιομηχανία τροφίμων, προκαλούν παχυσαρκία. Ωστόσο σύμφωνα με τους ερευνητές ενισχύει την άποψη ότι η φρουκτόζη διαδραματίζει πιθανότατα τον δικό της σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια «επιδημία» της παχυσαρκίας.

  • Δεν είναι όλα τα σάκχαρα ίδια

Δεν είναι όλα τα σάκχαρα ίδια – παρότι περιέχουν την ίδια ποσότητα θερμίδων – επειδή μεταβολίζονται με διαφορετικό τρόπο από τον οργανισμό. Η κοινή επιτραπέζια ζάχαρη είναι η σουκρόζη η οποία είναι μισή φρουκτόζη και μισή γλυκόζη. Το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη αποτελείται κατά 55% από φρουκτόζη και κατά 45% από γλυκόζη. Ορισμένοι διατροφολόγοι θέτουν κυρίως στο στόχαστρό τους το υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη σιρόπι καλαμποκιού το οποίο, όπως υποστηρίζουν, συνδέεται με σημαντικούς κινδύνους για την υγεία. Αλλοι πάλι λένε ότι πρέπει να περιορίσουμε γενικώς τη ζάχαρη στη διατροφή μας.

  • Η μελέτη

Στο πλαίσιο της νέας μελέτης οι ειδικοί από το Γέιλ χρησιμοποίησαν μαγνητικό τομογράφο προκειμένου να παρακολουθήσουν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο των 20 νεαρών, υγιών εθελοντών φυσιολογικού βάρους πριν και μετά την κατανάλωση ροφημάτων που περιείχαν φρουκτόζη ή γλυκόζη (το πείραμα διεξήχθη σε δύο φάσεις με απόσταση αρκετών εβδομάδων μεταξύ τους).

Οι μαγνητικές τομογραφίες έδειξαν ότι η κατανάλωση γλυκόζης «κατέστειλε τη δραστηριότητα περιοχών του εγκεφάλου που είναι ζωτικής σημασίας σε ό,τι αφορά την επιβράβευση και την επιθυμία για τροφή», όπως εξήγησε ο ενδοκρινολόγος του Πανεπιστημίου Γέιλ δρ Ρόμπερτ Σέργουιν. «Αντιθέτως με την κατανάλωση φρουκτόζης δεν παρατηρήθηκαν αντίστοιχες αλλαγές στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η επιθυμία για κατανάλωση τροφής».

Σε συνοδευτικό άρθρο-σχόλιό του στο JAMA ο δρ Τζόναθαν Πάρνελ, ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο Υγείας και Επιστημών του Όρεγκον αναφέρει πως τα νέα ευρήματα «μαρτυρούν ότι η φρουκτόζη αποτελεί παράγοντα που προάγει την αύξηση της κατανάλωσης τροφής και την αύξηση του βάρους σε αντίθεση με τη γλυκόζη».

  • Ερευνα και σε παχύσαρκα άτομα

Οι ερευνητές βρίσκονται τώρα σε φάση μελέτης της δράσης της φρουκτόζης σε παχύσαρκα άτομα προκειμένου να ανακαλύψουν εάν οι παχύσαρκοι εθελοντές αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο στη φρουκτόζη με τους εθελοντές φυσιολογικού βάρους.

Ποια είναι η συμβουλή των ειδικών υπό το φως των νέων αποτελεσμάτων; Μαγείρεμα στο σπίτι και αποφυγή κατά το δυνατόν της κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφών που περιέχουν φρουκτόζη και σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη, λέει ο δρ Πάρνελ: «Προσπαθήστε επίσης να αποφεύγετε τα ποτά που περιέχουν ζάχαρη και γλυκαντικές ουσίες» καταλήγει ο ειδικός.

  • Στο «εδώλιο» η ζάχαρη και σε καινούργιο βιβλίο

Στο «εδώλιο του κατηγορουμένου» για την υπερφαγία και τελικώς την παχυσαρκία θέτει γενικώς τη ζάχαρη και ο καθηγητής Κλινικής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Ρόμπερτ Λάστιγκ στο τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Fat Chance:The Bitter Truth About Sugar». Ο καθηγητής γράφει ότι η υπερφαγία έχει ορμονική βάση η οποία πυροδοτείται από την κατανάλωση ζάχαρης. Σύμφωνα με τον δρα Λάστιγκ η ζάχαρη απορυθμίζει την έκλυση της ορμόνης λεπτίνης η οποία αποτελεί τον «θερμοστάτη» της όρεξης. Ετσι εκλύεται λιγότερη λεπτίνη και ο εγκέφαλος δεν λαμβάνει το σήμα του κορεσμού.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ